Het daklozenhuis werd gebruikt om gezinnen te huisvesten die dakloos waren geraakt in de gemeente Odoorn. Dit kon door allerlei oorzaken gebeuren. Veelal waren het niet de beste families die hier terecht kwamen. In de huidige tijd zou men ze asociaal noemen.
Per gezin was er één vertrek beschikbaar en men kreeg rond het jaar 1935 vier gulden en vijftig cent als uitkering.
De ramen zaten op ongeveer 1.50 meter hoogte zodat er vrijwel geen zicht naar buiten was. Achter het gebouw waren tonnetjes als toilet geplaatst. Veel van de mannen moesten een straf uitzitten.
Een publiek geheim was dat er vrouwen waren die voor 1 gulden bereid waren een man te “verwennen”, dat weer werd besteed aan eten voor de kinderen. Ook werden er nog al eens kinderen uit huis geplaatst.
Aan het weggetje naar het daklozenhuis stond her en der een woonwagen met soortgelijke mensen als de bewoners van het daklozenhuis.
Het gebouw is in 1940 afgebroken, en het puin is gebruikt voor verharding van het woonwagenkamp dat er pal tegenover is gemaakt, daar waar zich nu het laatste kampeerterrein van de camping bevindt.
Op deze hoogte zijn langs het weggetje nog de wallen te zien die destijds werden aangelegd.
Voormalige locatie Het Daklozenhuis
Voor de niet-Klijndijkers:
de rode route gaat langs de voormalige locatie van Het Daklozenhuis